Oog hebben voor de culturele achtergrond

“In de avond vertrekken we met z’n drieën naar mijn schoonouders om daar een aantal dagen en nachten te blijven. Djay kan dan naar zijn werk, mijn schoonmoeder zorgt voor Alice en ik kan proberen om rust voor mijzelf te nemen.
Mijn schoonmoeder heeft dit voorstel gedaan en Djay en ik zien het wel zitten. Mijn moeder laat me ’s middags weten dat zij het geen goed idee vindt. Ze denkt dat het beter is om als gezin in ons eigen huis te blijven, zodat we de dingen op onze eigen manier kunnen doen.
Ja, ze heeft gelijk. Ik vind het ook fijner om in mijn eigen huis te blijven, maar ik wil niet alleen thuis zijn met Alice. En voor mijn schoonmoeder is het makkelijker om in haar huis hulp te bieden aan ons. Het is sowieso in de Surinaamse cultuur veel gebruikelijker om in zware tijden als familie bij elkaar in te trekken. Ik wil heel graag gebruik maken van haar ondersteuning en Djay wil dat ook. Daarnaast heb ik geen energie om nog een andere oplossing te bedenken, dus ondanks mijn twijfels, zeg ik tegen mijn moeder dat we het toch zo gaan doen.”

In dit fragment uit mijn boek beschrijf ik het moment na de geboorte van onze dochter waarop ik duidelijk de cultuurverschillen kon merken. Vanwege mijn depressie (toen nog niet vastgesteld) kon ik heel moeilijk beslissen wat het juiste was om te doen. Daarnaast voelde ik dat mijn zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder het met de beste intenties tegen mij zeiden, maar dat ik toch tegen het advies van één van beide in moest gaan. Het viel me zwaar.

Voor zorgprofessionals is het heel belangrijk om rekening te houden met dit soort cultuurverschillen tussen de professional en de cliënt, maar dus ook onderling tussen de cliënt en zijn/haar gezinsleden.
Als niet wordt opgemerkt dat meningsverschillen of andere handelingen en gebruiken (mede) voortkomen uit de culturele achtergrond, dan kan dat zorgen voor onbegrip, frustratie en boosheid.

Het model Beschermjassen van Kitlyn Tjin A Djie kan gebruikt worden om meer te weten te komen over iemands achtergrond om op deze manier beter te kunnen aansluiten in de begeleiding of in het contact tussen mensen. Het model biedt o.a. vragen over de familiegeschiedenis, het belang van zicht hebben op fase-overgangen en het inzetten van rituelen en handvatten voor interculturele communicatie.

Regina Flu (docent verpleegkunde, coach en trainer) heeft voor mijn boek een heel mooi hoofdstuk geschreven 'Ik wil jou zien' over dit model met daarbij voorbeelden uit mijn verhaal.
Daarnaast is Regina een fantastische verhalenverteller. Het is heel waardevol om elkaar verhalen te vertellen om zo meer te begrijpen van ‘de vreemde ander’.
Ze is spreker geweest bij mijn boekpresentatie en ook op een themabijeenkomst voor zorgprofessionals over postpartum depressie. Van bijna iedereen heb ik later gehoord dat ze het heerlijk vonden om naar haar te luisteren, omdat ze je zo meeneemt in het verhaal dat je wel MOET luisteren 😊

Wil je meer weten over Beschermjassen?

Kijk dan hier: https://www.beschermjassen.nl/